İsterdim ki;
Gecen gündüzünü yenip,
Karanlık gökyüzünü kaplayıp,
Kapkara gece üstüne çöktüğünde,
Yanıp,
Gündüzün sahte ışıklarında sönen,
Gökyüzünde tek mum olmayı,
İsterdim.
Belirsiz uzakta doğup,
Dünya’nın her gecesinde yanıp,
Eriyip kor olup,
Kendimi kaybedip,
Parçalanarak yok olup,
Geleceğindeki sadece iz olup,
Düşlerinden sıyrılıp,
Gözlerini açtığında,
Doğan ilk ışık demeti olmak,
Yeterdi.
Reklamlar